Boerenhofstee “De Teunishof” te Rhoon
Leendert Groeneveld overlijdt op 12 juli 1941 en Maartje Koster op 6 februari 1950.
1950
De zoon Teunis Groeneveld (geboren 9 mei 1908 te Rhoon - 2002) is de opvolger van zijn vader op de boerderij. Hij woont daar lange tijd met 2 zussen.
Op een zomerse avond zit de boer na het werk Boer Teunis met zus Maaike (1901-1994), Jongvee aan de achterkant van de boerderij Rechts de boerderij van Groeneveld, In 1994 verkoopt Teunis de boerderij aan Jan en Odette Jansen, apotheker te Rotterdam. De boerderij is dan reeds aan de landbouw onttrokken. Zij geven de boerderij de naam “de Teunishof” ter nagedachtenis aan Teunis Groeneveld. De Teunishof krijg op 7 mei 2001 de status van Rijksmonument. 2010 Op 12 mei 2010 wordt de boerderij verkocht aan Bas van Leenen en Marcelle van Leenen – van den Kommer. Zij beginnen de broodnodige renovatie. In 2010 worden huis en schuren ontdaan van klimop en worden de broodnodige reparaties uitgevoerd en de tuin opgeknapt. In 2011 worden de gevels van het woonhuis opnieuw gevoegd, wordt het dak gerepareerd, worden de rotte dakgoten, boeiboord en windveer vervangen door oorspronkelijke materialen, en worden huis en Vlaamse schuur uit de dijk te graven om de muren waterdicht te maken en te isoleren. Ook de daken van zowel de houten als de stenen schuur met stal worden gerepareerd, de ramen worden aangepakt en wordt begonnen met schilderwerk binnen en buiten, en vervanging van de elektra. 2012 30 November 2012 overlijdt Marcelle van Leenen - van den Kommer aan de gevolgen van borstkanker. Bas van Leenen besluit op de boerderij te blijven wonen en koestert daarmee de herinnering aan de mooie periode samen met Marcelle. 2013 Na een jaar pauze (vanwege de ziekte van Marcelle) wordt eindelijk het buitenschilderwerk af gemaakt. 2014 Het dak van de Vlaamse Schuur is aan de beurt en wordt in z'n geheel vernieuwd. Met dank aan:
opzij van het huis in de zon te rusten.
Een betere plek was er niet.
Hij had hard gewerkt, want het boerenbestaan was zwaar.
die onderwijzeres was.
De bussen hebben een nummer dat naar de eigenaar verwijst. Zo wist men op de fabriek hoeveel melk aangeleverd was. In de fabriek werd ook het vetgehalte gemeten, want dat was de betaalnorm.
De melk moest door een zeef in de bus worden gedaan, en in die zeef bleef altijd wel wat schuim staan.
Dat was voor de poezen, want hoe houd je zonder poezen de muizen in toom?
van Teunis Groeneveld in de jaren 80,
vanuit het land gezien.
links die van Den Hollander,
waartussen de Rhoonse baan zou komen.
1994
